اثبات وحيانىبودن قرآن از راه مضامين هدايتى و معرفتى آن
يكى
از ابعاد اعجاز قرآن، اعجاز در معارف و علوم است كه از مباحث مهم و برجسته
اعجاز قرآن به شمار مىآيد. البته اين بُعد از اعجاز قرآن، برخى ديگر از
وجوه اعجاز را كه ناظر به ابعاد معرفتى قرآن است; مانند اعجاز تشريعى،
اخبار به امور غيبى، اعجاز در عدم تناقض و اختلاف، در برمىگيرد و نسبت به
آنها عام است.موضوع تحدّى* باتوجه به آيات آن (اسراء/17،88; هود/11،13;
يونس/10،38; بقره/2،23; طور/52،34) آوردن مثل قرآن است; قرآن كريم، به
تعبير خود از سنخ كلام و گونهاى از سخن است (توبه/9،6; فتح/48،15)[1] و هر
سخنى دو بخش دارد:...